Greetje is sinds enkele jaren de enige Verno vrouw op de vrachtwagen. Reed ze voorheen nog met containerbakjes, bij Verno neemt ze een deel van de toiletservice op zich. En met verve, vinden haar klanten.
Ik: “Je komt maar weinig vrouwen tegen, denk ik?”
Greetje: “Nee hoor, ik kom veel vrouwelijke collega chauffeurs tegen.”
Ik: “En op locatie dan?”
Greetje: “Ja, daar zijn wel minder vrouwen. Maar toch kom ik ze regelmatig tegen, afgelopen week nog een installateur.”

Als we samen arriveren op de eerste locatie, zie ik twee werkmannen aankomen. Ze begroeten ons vrolijk en lachen samen met Greetje om een goeie grap [één waarvan ikzelf de clou in het Grunnegs net mis]. Greet rolt de slangen uit en begint met het eerste duo; een schaftwagen en een mobiel toilet. In deze Groninger wijk hebben ze de zaken goed voor elkaar; er is voldoende opslag- en schaftruimte, de werkplekken zijn duidelijk zichtbaar afgeschermd en alle voorzien van mobiele toiletten. Voor de kenners; in de wijk Vinkhuizen werkt Visser & Smit Hanab aan het vervangen van de gietijzeren leidingen en worden er nieuwe leidingen aangelegd, volop drukte dus in dit westelijke stukje Groningen.
Ik: “Greetje, is dit niet gewoon een echt mannenberoep..?”
Greetje: “Hoezo?”
Ik: “Nou. Je moet sterk zijn. Vrachtwagen durven rijden. Je mannetje staan op de bouwplaats."
Greetje: “Dit is echt geen mannenberoep, kijk maar naar mij! En als je misschien een beetje minder groot en sterk bent, moet je gewoon slim zijn. Ik maak altijd afspraken met de klant. Zodat het toilet goed bereikbaar is, we overleggen wat de beste plek is. Zo voorkom ik bijvoorbeeld dat een toilet niet geleegd of gereinigd kan worden, een voordeel voor beide partijen.”

Wanneer de zuig- en waterslangen opgeborgen zijn, het toilet voorzien van nieuwe rollen toiletpapier en de handschoenen weer achter in de dichte wagen liggen, gaan we verder. De voorjaarszon verwarmt onze gezichten en ik kijk toe hoe zorgvuldig Greetje alle handelingen uitvoert. Dan schiet de pluim uit de laatste interne nieuwsbrief me te binnen.
Ik: “Tópservice. Dat zeggen klanten over jou. Steek die maar in je zak.”
Greetje: “Weet je, je moet je werk gewoon goed doen. Dat is wat de klant wil.”

Als ik me na een paar uur de cabine uit laat glijden ruik ik, net als Greetje, heerlijk naar bloemetjes. Greetje vervolgt haar route en ik zal in Drachten collega Sjoerd aan de tand voelen over zijn werkzaamheden binnen Verno, dat lees je op de achterzijde van de Verno krant. Wanneer ik over de A7 richting Drachten rijdt, zie ik één van onze collega’s van de Verno Toiletservice vlakbij een tankstation een powernap doen; Een voordeeltje van de rijtijdenwet, denk ik met een glimlach.

Janneke